poniedziałek, 21 lipca 2014

Przestrzeń myśli

Niewypowiedziane myśli. Zamknięte. Tańczą w głowie.
Emocje i uczucia. 
Chcą odfrunąć jak ptaki puszczone na wolność.
By nie czuć nic.
Lecz czuję ten ból, istotę mojego istnienia. Niechcianą. Ale jestem. 
Ty też jesteś. Wiem o tym i nie zapomnę powiedzieć: dziękuję gdy nadejdzie pora odlotu moich czarnych ptaków, latających nad mym sercem. Przyczajonych by zranić do głębi.

Ma choroba to więzienie z przysłoniętym oknem.
W tym więzieniu nie ma widzeń oraz rozmów. Bo ludzie boją się rozmawiać. 

Jednak to co piszę dociera do serc niektórych ludzi.
Wiem to.
I wiem też, że jest sens w tym by uwalniać litery spod nacisku klawiatury po to by pofrunęły w świat recenzji, jak białe gołębie naznaczające zrozumienie. 

Gosia - świat recenzji sprawiła, że jesteście. 
Dziękuję Wam z całego serca.

2 komentarze:

  1. Jesteśmy,bo i Ty jesteś.
    Pokochałam styl,pokochałam historię i to jaka jesteś.
    Nie poddawaj się,pisz i bądź ! :*

    OdpowiedzUsuń